همه می شناسیمش؛ همو که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد

و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر

و صفا،و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر،

مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند

محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان

می نشاند و با دستان پرسخاوتش،چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی

را حس نکنیم.

 او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.

خواهشا تااخرش بخونید(ارزش کش رفتنشوداشت)

مادر من فقط یک چشم داشت . من از اون متنفر بودم ... اون همیشه مایه خجالت من بود
اون برای امرار معاش خانواده برای معلم ها و بچه مدرسه ای ها غذا می پخت
یک روز اومده بود دم در مدرسه که به من سلام کنه و منو با خودش به خونه ببره
خیلی خجالت کشیدم . آخه اون چطور تونست این کار رو بامن بکنه ؟
به روی خودم نیاوردم ، فقط با تنفر بهش یه نگاه کردم وفورا از اونجا دور شدم
روز بعد یکی از همکلاسی ها منو مسخره کرد و گفت هووو .. مامان تو فقط یک چشم داره
فقط دلم میخواست یک جوری خودم رو گم و گور کنم . کاش زمین دهن وا میکرد و منو ..
کاش مادرم یه جوری گم و گور میشد"روز بعد بهش گفتم اگه واقعا میخوای منو شاد و خوشحال کنی چرا نمی میری ؟
اون هیچ جوابی نداد....