همه می شناسیمش؛ همو که با شکوه مهرش عشق را معنایی دیگر می بخشد
و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش مأمن مهر
و صفا،و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است. مادر،
مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد و با گلخند
محبت اش رنگ غم را از چهره مان می زداید و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان
می نشاند و با دستان پرسخاوتش،چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی
را حس نکنیم.
او به را ستی تندیس همه خوبی هاست.
ارسال توسط شهرام
آخرین مطالب