میان سینه خود،دلــــــــی پر ز عشــــــــق دارم      برای عاشـــــقی از خود،ردایـــــی پر ز مهـــــر دارم

نفس هایم را با تمام شور و عشقم جمع کردم      که با انها همــــــه یکبــــار بگویـــم دوستــــت دارم

اگر خواهی بیا ای جان من از حـــــال قلبم پرس     که من  در قلـب خـود برای تو همــــیشه حرف دارم

سرت را بر سیـــــنه من بگــــذار ای دوســــــــت    که من بر ســـــــــینه خــود جایگاهش را به هر دارم

به من گویند که چشمانت چو مروارید دریـاست     بگویــــــــم آری و من با چشم توچه صحبت ها دارم

آسمان چشم تو سنگین تر از سقف خداســت     من ز این سنگینی اش،فخری به کل عاشقان دارم

دلی را پر ز مهر و عشق فرستادم سراغــــــــت     بگـــــیرش،چونکه من کی عشقی دگر بر جای دارم

های های قلب من با تو فقط صحــــــــــــبت کند     چونـکه آرامش کند،پس من دگر معشـــــــــوق دارم

به گیسوی تو سوگند،در عاشقی رسوای اهلم     بیا در کنج قلبم،که من با تو به عالم ســروری دارم

                                                 من شهره شهرم به عشق ورزیدن

                                                   منم که دیده نیالودم به بددیدن